Mafia The Old Country inceleme

Hangar 13, 2020’de Mafia Definitive Edition ile serinin mirasına ne kadar saygılı olduğunu kanıtlamıştı. Ancak bu kez, sadece bir mirası cilalamakla kalmıyor, o mirasın temel taşlarını, yani Sicilya Mafyası’nın köken hikayesini anlatma gibi iddialı bir göreve soyunuyor. Bu sefer 1900’lerin başındayız. Amerika’daki organize suçun şatafatlı yükselişinden çok önce, fakirliğin, adaletsizliğin ve feodal düzenin hüküm sürdüğü bir adadayız. Bu seçim, oyunu anında serinin diğer üyelerinden ayırıyor ve anlatı potansiyelini arşa çıkarıyor. Popüler kültürün genellikle romantize ettiği Amerikan Mafyası’nın aksine, The Old Country, meselenin özüne iniyor.

Mafia The Old Country ile Sicilya’ya gidiyoruz

Oyunun geçtiği Sicilya, video oyunları tarafından çoğu zaman karikatürize edilmiş, potansiyeli harcanmış bir diyar. Ancak geliştirici ekip, bu ağır yükün altından kalkmak için zekice bir hamle yapmış ve Remothered gibi yapımlarla tanınan İtalyan stüdyo Stormind Games ile iş birliğine gitmiş. Bu ortaklığın meyveleri, oyunun her karesinde kendini gösteriyor.

Mafia: The Old Country, bir oyunda şimdiye kadar gördüğüm en otantik ve ruhu olan Sicilya tasvirini sunuyor olabilir. Bu sadece görsel bir başarı değil. Kavurucu güneşin altındaki taş evlerden, zeytin ağaçlarının gölgesindeki patikalara, kükürt madenlerinin klostrofobik dehlizlerinden, Etna’nın heybetli silüetine kadar her detay, o dönemin ruhunu yansıtmak için özenle işlenmiş. Görsellik, lehçe ve müzik. Bu üçlü, oyunun atmosferini zirveye taşıyor. Size tavsiyem, oyunu mutlaka orijinal Sicilya seslendirmesi ile oynamanız. Karakterlerin dudaklarından dökülen her kelime, hikayenin ağırlığını ve gerçekliğini omuzlarınıza yüklüyor. Bu, sadece bir oyunu oynamak değil, adeta o döneme ait bir filmin içine girmek gibi.

Kaderin Çizdiği Yol: Doğrusal Anlatının Gücü ve Zayıflığı

Serinin hayranları, özellikle Mafia III’ün geniş açık dünyasından sonra bir beklentiye girmiş olabilir. Hangar 13, bu beklentileri bir kenara itip radikal bir karar alıyor. Mafia The Old Country, neredeyse tamamen doğrusal bir deneyim. Görevden göreve, sahneden sahneye ilerleyen, sinematik anlatımı her şeyin önüne koyan bir yapı bu.

Bu bir eksi mi? Amacınıza bağlı. Eğer Sicilya kırsalında özgürce at koşturup, küçük kasabaların sırlarını keşfedeceğiniz bir açık dünya sandıysanız, hayal kırıklığına uğrayacaksınız. Geliştiricilerin yarattığı bu dünyanın keşfe kapalı olması, içimde bir ukde bırakmadı değil. Ancak madalyonun diğer yüzünde, bu doğrusal tasarımın hikaye anlatımına inanılmaz bir odak ve tempo kazandırdığı gerçeği var. Oyun, sizi bir an bile boş bırakmıyor; kahramanımız Enzo Favara’nın kaderinin raydan çıkmasına asla izin vermiyor. Bu, aslında tematik bir tercih: Enzo, içinde bulunduğu koşulların bir mahkumu ve oyuncu olarak biz de onun bu kaçınılmaz yolculuğuna eşlik ediyoruz. Bu bir oyun alanı değil, bu bir kader çizgisi.

Oynanış Mekanikleri

Görevler, gizlilik ve çatışmanın bir karışımını sunuyor. Çoğu senaryoda, düşmanları teker teker, sessizce avlama veya silahlarınıza sarılıp ortalığı kan gölüne çevirme seçeneğiniz var. Gizlilik, bir düşmanın arkasına sızdığınızda tetiklenen basit bir mini oyunla işliyor: doğru zamanda doğru tuşa basarak düşmanı etkisiz hale getiriyorsunuz. Cesetleri saklamak için etrafa bolca sandık yerleştirilmiş. Ancak burada fark ettiğim garip bir detay, oyunun cilasındaki küçük bir leke gibi duruyor: her sandık en fazla üç ceset alıyor ve her seferinde sihirli bir şekilde boşalıyor. Bu küçük mantıksızlık, oyunun genelindeki titizliğe gölge düşürüyor.

Gizlilik başarısız olduğunda ise barut kokusu havaya karışıyor. Döneme uygun tabancalar, pompalı tüfekler ve uzun namlulu silahlarla dolu bir cephanelik sizi bekliyor. Siper tabanlı çatışma mekanikleri sağlam ve tatmin edici. Düşman yapay zekası, gizlilik anlarında biraz kör olsa da, çatışma başladığında şaşırtıcı derecede proaktif davranıyor; üzerinize geliyor, yanlardan sarmaya çalışıyor ve sizi siperinizden çıkmaya zorluyor.

Ne yazık ki, oyunun en büyük mekanik hayal kırıklığı, gizlilikten yakın dövüşe geçişin olmaması. Sinsice yaklaştığınız bir düşman sizi son anda fark ederse, yumruk yumruğa bir kavgaya giremiyorsunuz. Anında silahlara geçmek zorundasınız. Bu durum, özellikle anlık, vahşi ve kaotik olması gereken mafya çatışmalarının ruhunu yakalamada bir eksiklik hissettiriyor.

Bununla birlikte, oyun bu eksiği, sinematik bıçak düellolarıyla telafi etmeye çalışıyor. Kilit karakterlerle girdiğiniz bu bire bir dövüşlerde, kamera bir dövüş oyunundaki gibi sabitleniyor ve ortaya koreografisi iyi tasarlanmış, gerilimli anlar çıkıyor. Savuşturma, karşı saldırı ve kaçınma hareketleriyle rakibinizin direncini kırmaya çalıştığınız bu düellolar, oyunun en akılda kalıcı anlarından bazılarını oluşturuyor.

Enzo Favara’nın Hikayesi

Tüm bu mekanikler, tek bir amaca hizmet ediyor: Enzo Favara’nın trajik hikayesini anlatmak. Kükürt madenlerinde neredeyse bir köle olarak çalışan yetim bir genç olan Enzo, arkadaşının trajik ölümünün ardından kaderine isyan edip kaçar ve yolu yerel Don Bernardo Torrisi ile kesişir. En alt basamaktan başladığı bu yeni “ailede”, cesareti ve sadakatiyle basamakları tırmanmaya başlar.

Hikaye, türün klişelerinden besleniyor: yetenekli bir gencin kanlı yükselişi ve kaçınılmaz çöküşü. Büyük sürprizler veya ters köşeler beklemeyin. Ancak The Old Country’nin başarısı ne anlattığında değil, nasıl anlattığında yatıyor. Hikaye, özellikle sinematik ara sahnelerde olağanüstü bir işçilikle sunuluyor. Yüz animasyonları, seslendirmeler ve yönetmenlik, sizi koltuğunuza bağlıyor. Karakterler, bazıları basmakalıp olsa da, o kadar iyi yazılmış ve canlandırılmış ki, yaklaşık 12 saatlik oyun süresinin sonunda bile zihninizde yaşamaya devam ediyorlar.

Teknik performans nasıl?

Unreal Engine 5 ile geliştirilen oyun, özellikle çevre detayları ve aydınlatma konusunda göz alıcı bir performans sergiliyor. Doğrusal yapının bir avantajı olarak, teknik sorunlar ve takılmalar minimum düzeyde. PC sürümünde ışın izleme olmasa da DLSS, FSR ve XeSS gibi modern teknolojilerin tümü mevcut. Maksimum ayarlarda 4K çözünürlükte bile mütevazı VRAM kullanımı, oyunun iyi optimize edildiğinin bir kanıtı. RTX 4070 Ti ekran kartında DLSS kalite modunda ve kare oluşturma açık şekilde 4K çözünürlükte Epic ayarlarda 80 FPS ve üzeri aldığımızı belirtelim.

Ve son olarak, müzikler. Oyunun ruhunu tamamlayan, atmosferi iliklerinize kadar hissetmenizi sağlayan o muhteşem müzikler. Geleneksel Sicilya ezgilerinden, gerilimi tırmandıran orkestral parçalara kadar her bir nota, anlatılan hikayenin duygusal yükünü taşıyor.

Değerlendirme

Mafia: The Old Country, herkese göre bir oyun değil. Açık dünyanın özgürlüğünü ve yan görevlerin çeşitliliğini arayanlar için bir hayal kırıklığı olabilir. Ancak, kendini tamamen hikayeye adayan, sinematik ve güçlü bir anlatı deneyimi arayanlar için son yılların en unutulmaz yapımlarından biri. Oyunun en büyük “kusuru” olarak görülebilecek doğrusal yapısı, aslında onun en büyük tematik gücü.

Hangar 13, bize keşfedilecek bir dünya değil, tanıklık edilecek bir kader sunuyor. Mafia: The Old Country, oynanabilir bir Baba filmi, interaktif bir Cosa Nostra belgeseli gibi. Fiyat etiketini de göz önüne aldığınızda, mafya anlatılarına ilgi duyan herkesin bu kanlı ve onurlu yolculuğa çıkmasını şiddetle tavsiye ederim. Bu, serinin geçmişine bir saygı duruşu ve geleceği için umut verici bir başlangıç.

Artıları

• Atmosfer ve Özgünlük: Bir oyunda görülebilecek en ruh sahibi ve detaylı Sicilya tasvirlerinden biri.
• Olağanüstü Anlatı ve Karakterler: Klişe bir zeminde yükselmesine rağmen, sunumu, seslendirmeleri ve temposuyla sizi içine çeken bir hikaye.
• Sinematik Sunum: Özellikle ara sahneler ve bıçak düelloları, üst düzey bir film kalitesinde.
• Doğrusal Yapının Hikaye Anlatımını Güçlendirmesi: Odaklı ve tempolu bir deneyim sunarak oyuncuyu hikayenin içinde tutuyor.
• Müzikler: Oyunun atmosferini tamamlayan, tek kelimeyle muhteşem bir soundtrack.

Eksileri

• Sıfır Keşif ve Yan Aktivite: Dünyanın büyük ölçüde bir dekor olmaktan öteye gidememesi.
• Eksik Oynanış Mekanikleri: Gizlilikten yakın dövüşe akıcı bir geçişin olmaması gibi bazı cilalanmamış noktalar.
• Yenilikçi Olmayan Görev Yapısı: Oynanış döngüsü bir süre sonra kendini tekrar edebilir.